ما از وقتی بچه بودیم، خانه‌مان صدای موسیقی می‌داد، مثل بوی غذا. کلی صفحه‌گرام و نوار کاست داشتیم که بیشترشان را مامان بابا از دوران مجردی داشتند. مجموعه‌ی مامان و بابا با هم خیلی فرق می‌کرد. وقتی بابا خانه نبود، ما به مجموعه‌ی مامان گوش می‌دادیم و توضیحاتی که می‌داد گاهی رویشان. وقتی بابا می‌آمد، به مجموعه‌ی بابا و توضیحات بابا. من خیلی بچه بودم که شجریان را می‌شناختم و می‌دانستم صدایش بی‌نظیر است. الویس پریسلی را می‌شناختم و می‌دانستم سلطان راک است و انقدر الکل خورد و چاق شد که مرد. یک دور کامل کارهای بیتلز را شنیده بودم و بانی-ام را کاملا می‌شناختم. می‌دانستم بتهوون نوازنده‌ی ناشنوای بداخلاقی بوده و موزارت در فقر مرده و جسدش مانده روی زمین چون پولی نبوده برای دفنش. مامان برایم گفته بود که آهنگی که روی کارتون "سارا کورو" پخش می‌کردند مال بتهوون است و اسمش برای الیزاست و موسیقی کارتون جوجه اردک زشت، دانوب آبی‌ست که یک سمفونی خیلی مشهور است. یک وقت‌هایی با دوستی، آشنایی، غریبه‌ای که بودم و یکی از آهنگ‌هایی که می‌شناختم پخش می‌شد هرچه بلد بودم می‌گفتم. عالم بچگی بود، ذوق می‌کردم با این اطلاعات شاید بی‌مصرف.
زمان که گذشت، مامان بابا حوصله‌شان را برای این چیزها از دست دادند. انقدر افتادند وسط زندگی که موسیقی را فقط برای آرامشش گوش می‌دادند. وقتش را نداشتند، دنبالش هم نبودند، این شد که درِ دانسته‌هایشان بسته شد و برای همیشه توی همان زمان باقی ماند. من بعدها دوباره شروع کردم به دقت در مورد چیزهایی که می‌شنیدم. می‌پرسیدم، می‌خواندم، می‌گشتم. خیلی از نزدیک‌ها دنبال اسم هر آهنگ نصفه نیمه‌ای که بودند، یا دنبال سازنده ی یک آهنگ که بروند دنبال آلبوم هایش و ... می‌آمدند پیش من گاهی. حس خوبی داشت. فکر نمی‌کنم کریستف کلمب موقع کشف قاره آمریکا به اندازه‌ای که من از پیدا کردن اسم یک قطعه و آهنگسازش ذوق می‌کردم، ذوق کرده باشد. آدمم خب، دوست داشتم حس مفید بودن داشته باشم حتی برای همین چیزهای الکی و به درد نخور.
حالا همه‌ی اینها را گفتم، که آخرش اضافه کنم وقتی اسم آهنگ نصفه نیمه‌ای را نمی‌دانید و دنبال کاملش می‌گردید، وقتی زنگ موبایلی چیزی می‌شنوید و می‌خواهید بدانید سازنده‌اش کیست، و یا کلا دنبال هر اطلاعاتی راجع به یک آهنگ ناشناس هستید، دیگر نیازی به اطلاعات آدم هایی شبیه من ندارید، فقط کافی ست یک سر بروید اینجا:
اگر هم هیچ قسمتی از آهنگ را ندارید و فقط تم‌ش را یادتان مانده، بروید اینجا:
حس کالسکه‌چی‌ها را دارم موقعی که لوکوموتیو ها راه افتادند.
پست که شد، بعد دیگه دوسش نداشتم
ReplyDeleteازونایی که شاید پاکش کنم
کامنت اگه دوست دارید بذارید، بدونید که ممکنه کل پست پاک بشه. شرمندتون نشم
سایتا رو میذارم تو گودر اگه اینو پاک کردم
ReplyDeleteواااااااااااای
ReplyDeleteدنیا، دنیا، دنیا، دنیااااااا
اگه اینجا داشتمت توی بغلم له می شدی
مرسیییییییییی
یه دنیا مرسی
>:D<
اول اینکه خیلی متن فوق العاده عالی بود باعث شد یاد یه سری حسا بیفتم که فراموششون کرده بودم
بعدم اینکه الان از شدت ذوق مرگی که همچین امکانی هست که به موزیکای مورد علاقه م برسم یادم رفته که دنبال چی بودم
سوم هم اینکه اشتباه بزرگی کردی که خودتو معرفی کردی، چراکه احیانا به دست سوالات مصی شهید خواهی شد :دی
آخر از همه همون چیزی و که اول نوشتم تکرار می کنم
دنیاااااااا، مرسی، میخوام بیام بریم لوکوموتیو سواری
:******* :×××××
ایوللللللللللللل
ReplyDeleteمرغ سحر رو خوندم یه‌کم
اگرچه شجریان رو نداشت توی دیتابیس‌اش، اما نتیجه خیلی جالب بود
http://www.midomi.com/index.php?action=main.search&searchTerm=76jd7h7cet1qdbnj8q15co18b3_1286730436843&type=voice&length=22&token=&from=landing&genre_id=&language_id=&keyword=
دیگه تو بی‌استفاده شدی
ReplyDeleteتو به زباله‌دان تاریخ می‌پیوندی به‌زودی
طلاق
خیلی خوبننننننن
ReplyDeleteمرسییییییییی
من الان دارم ور میرم با اینا که ببینم چی جوری ان
ReplyDeleteمرسی
اين چه رازيه كه باباها همه شجريان گوش ميدادن
ReplyDeleteو چه به سر باباها اومده كه ديگه حال و حوصله ي موسيقي ندارن ديگه !ـ
همه حرفامو در مورد این پستت جدا گفتم
ReplyDeleteاین بخش از زندگیت، این مدل نگاه کردنت به چیزا، مثل همین موسیقی گوش کردن، اینکه می‌ری می‌گردی و می‌خونی و می‌پرسی و یاد می‌گیری، قابل احترام و به شدت قابل حسادته
شاید هزار بار قشنگتر از لینکات، این تقسیم کردن دونسته‌هاته و ارزشی که این تلاش چند ساله‌ت داشته
و شاید از همه‌ش زیباتر کاری که پدر و مادرت میکردن
این چیزیه که همه شاید نتونن داشته باشن و تو داشتی و قدردونستی
ممنون برای لینکا خیلی عالیه.
یک سایتی رو هم من چند وقت پیش دیدم که می‌شد تمی که می‌خوای رو بدی . البته نرم افزار می‌خواست که واسه ایران کار نمی‌کرد
حالا برم اینو ببینم
راستی لایک به کامنت محمد...موافقم.
مجذور یک بی نهایت عجیب؛
ReplyDeleteوالا چه مرگی بهتر از له شدن در بغل!ا
>>>:D<<<
خواهش میکنممممممممم،بنده با عشق در خدمتم
یک بارگی؛
نامرد
تو از اولم منو واسه همین چیزا میخواستی
و ~
:دی
خواهشششششش میکنم. فک کنم به دردت بخوره هر چند کم
سینا؛
خواهش میکنم پسر.جالبه کلا، قسمت واسه کشف زیاد داره
محمد؛
والا نمیدونم. فک کنم همه باباهای نسل ما این خاصیت رو دارن.همه شبیه همن اصلا!ا
بعد اینکه تو کدوم محمدی؟نصف آدمای اطراف من محمدن، بقیشونم علی ان!:دی
حیاط خلوت؛
مرسی از تو که انقدر خوب نگاه می کنی
همین نگاه خوبت باور کن به نصف نعمتای عالم می ارزه
>:d<
نه اینا نرم افزاری نیستن. البته حتما تا حالا تست کردی و دیدیشون
حیف ِپست به این خوبی نیست که اولین کامنتش تهدید میکنی؟ :دی
ReplyDeleteخیلی پست خوبی بود! جدی میگم. نه فقط واسه لینکای تهش، واسه حرفایی که زدی توش. واسه مرور یه جاهایی از بچگیت، از مامان بابا، از این آشنا شدن با موسیقی وقتی خیلی کوچیک بودی...
حس جلمه هات رو دوست داشتم، مثل همیشه انگار میشه لمسشون کرد، میشه درکشون کرد، میشه مزه مزه شون کرد حتی.
از سرباز وطن به... ، از سرباز وطن به ... منم ديگه ،درسته سه تا دنيا داريم ولي يه محمد كه بيشتر نداريم ؛ :اسمايلي نمك ريزي
ReplyDeleteوبلاگ خوبي داري ، همه ي پستات ُ خوندم ،
باريك (باريكلا)ـ
ای ول!تویی سرباز وطن!ا
ReplyDeleteکامنتتو سانسور کردم سرباز. این فامیل مارو لو داده بودی دو روز دیگه از طریق فیسبوک ردیابیمون میکردن
:)))))
مرسییییییییی خیلی خیلی زیاد
عباس قادری و جواد یساری چی؟
ReplyDeleteفول آلبومشون رو داری؟