باد نیاورده را هم باد با خودش میبرد. یک چیزهایی که ساختشان ره صد ساله میخواسته طوری یک شبه خراب میشوند که انگاری این صد سال اصلا وجود نداشته. تو بگیر از موقعیتها، از زحمتها، از آدمها، از رابطهها، از دوست داشتنها. اصلا خود آدم را آقا، خود آدم را یک روز باد میبرد الباقی بماند...
یک روزی، یک لحظهای جلوی آینه به خودت نگاه میکنی و یک صدایی توی سرت میگوید یادم بخیر. و بعدش فکر میکنی به اینکه چقدر موهایت بلند شده و گوشهی ناخنت چرا شکسته و...